کلینیک دیجیتالی طب سنتی
طب سنتی و درمان گیاهی مؤثرترین راه برای مداوای اکثر بیماریهاست
 
 
30 آبان 1389برچسب:, :: 4:35 ::  نويسنده : ساوالان

 

نعناع علاوه بر كمك به هضم غذا باعث می شود كه افراد حالت هوشیاری و بیداری خود را حفظ كند.

نعناع در تمدن های باستان، برای افزایش نشاط ذهن و فكر به دلیل بوی مطلوب آن به كار می‌رفت و درحقیقتکلمه MINT (به معنی نعناع) از اسم لاتین MENTE (به معنی فكر) استو در بین گیاهان، سمبل نیروبخش جاودانی است.

استعمال خارجی نعناع هم بی تأثیر نیست. هرچه بوی نعناع قوی‌تر باشد، خواص و اثرات آن بیشتر است. اگر برگی از نعناع را در بین انگشتان خود مالیده و آن را بو كنیم، اثر فوری در ایجاد هوشیاری و سرزندگی و ایجاد آرامش و سبكی در خود خواهیم كرد.

نعناع به خصوص برای افرادی كه دائم در حال مطالعه یا مرور درس برای امتحان هستند و یا كارشان نیازمند تمركز و هوشیاری است، استفاده های فراوانی دارد.



اگر احساس خستگی می كنید و مغز شما دیگر كشش فراگیری مطالب را ندارد، استفاده از نعناع، نیروبخش است.

اگر احساس عصبانیت یا فشار روانی می كنید، حالت آرام بخش دارد. به علت تأثیر زیاد نعناع بر روی اعمال فكری و هوشیاری، نعناع را بالابرنده ی توانایی انسان در درك و فهم عقاید به شمار می‌آورند.

بنابراین هنگامی كه می‌خواهید آمادگی و هوشیاری ذهنی خود را حفظ كنید یا اگر می‌خواهید بعد از خوردن غذا خواب آلودگی عارض نشود یا اگر خواهان تمركز ذهنی علی رغم خستگی ناشی از شركت در جلسه یا سخنرانی هستید، مكیدن قرص نعناع (البته بدون قند) بسیار مفید است.



 



30 آبان 1389برچسب:, :: 4:32 ::  نويسنده : ساوالان

 




گیاهی با گلهای آبی واژگون است. از پیازاین گیاه بعد از خشك و پودر كردن برای بستنی سازی استفاده می شود زیرا این گیاه دارای مواد نشاسته ای می باشد.
این گیاه در موارد ناراحتیهای تنفسی مثل سرفه های شدید و حتی در موارد سیاه سرفه و آسم و تنگی نفس مورد استفاده قرار می گیرد.
گلهای این گیاه نوش خوبی برای زنبور عسل است و با له كردن و خورد كردن گل آن، ماسك خوبی برای صورت تهیه می شود.
معمولاً محل رویش این گیاه داخل باغها و بیشه هاست و زمان گل دهی آن از اواخر فروردین تا اواخر خرداد است.
این گیاه پیازی دارد كه پیاز آن مورد استفاده است.



 



30 آبان 1389برچسب:, :: 4:13 ::  نويسنده : ساوالان

 

 

اين گياه در جاهاي مختلفي مي رويد و انواع مختلفي دارد. معمولاً از دانه هاي اين گياه استفاده مي شود. از اين گياه براي ناراحتيهاي تنفسي استفاده مي شود و يكي از گياه هاي لعاب دار و داراي ماده سافورين است.

دانه هاي آن را در آب خيس مي كنند. اين گياه عوارض جانبي ندارد. از برگ اين گياه به وفور استفاده مي شود و برگ آن خاصيت ضد عفوني كننده دارد و همچنين دانه اين گياه هم خاصيت ضد عفوني كننده و خلط آوري خوبي براي دستگاه تنفسي دارد.

به فارسی گیاه و تخم آن را «بارهنگ » و در برخی مناطق ایران « بار تنگ» و در تبریز « تخم بیزوشا» گویند . در کتب طب سنتی با نامهای « بار تنگ» و یا عربی آن « لسان الحمل کبیر» نامبرده می شود. به فرانسوی آن را Plantain ، Plantain majeur و Grand plantain و به انگلیسی Plantain و plantain Larger نامند . در هند در ایالت بمبئی نیز آن را « بار تنگ» می نامند. گیاهی است از خانوادۀ Plantaginaceae نام علمی آن Plantago major L. است. گونۀ دیگری به نام Plantago asiatice L. در برخی مدارک به عنوان مترادف بارهنگ یا لسان الحمل کبیر ذکر شده است .



مشخصات

گیاهی است چند ساله به بلندی 45- 10 سانتی متر بدون ساقه . برگها تخم مرغی پهن ، ضخیم ، دراز و دارای 9-3 رگبرگ کاملاً مشخص صاف یا پوشیده از کرک که به شکل گروهی مستقیماً از ریشه از محل یقه از خاک بیرون آمده اند. گلها خوشه ای و در انتهای یک پایۀ گل دهنده گُرز مانند ظاهر می شوند. میوۀ آن دارای دو خانه است و در هر خانه 8-4 دانۀ تخم مرغی کوچک وجود دارد. اغلب قسمتهای اندام گیاه نظیر برگ ،ریشه و تخم آن مصارف دارویی دارد.

تکثیر بارهنگ از طریق کشت تخم آن در زمین اصلی صورت می گیرد و روش کاشت آن شبیه اسفرزه است که در آن بخش ذکر شده است .

بارهنگ در اطراف تهران ، ری ، کرج و در گیلان در لاهیجان ، در آذربایجان در تبریز، سراب ، سهند ، و در کردستان ، خراسان ، اصفهان ، بلوچستان دیده می شود . این گونه بارهنگ در اروپا ، شمال آفریقا ، امریکای شمالی و هند انتشار دارد. چند گونه از خانوادۀ بارهنگ در ایران می رویند که از نظر خواص دارویی بسیار مشابه بارهنگ هستند . نامهای علمی آنها عبارت است از :

1- Plantago lanceolata L. . این گونه در کتب طب سنتی با نام « لسان الحمل صغیر» ذکر می شود و فارسی آن « بارهنگ نیزه ای » است . به فرانسوی Plantain lanceole و Herbe a cinq coutures و Oreill de liver گفته میشود.

این گیاه چند ساله است و بدون ساقه می باشد . برگهای آن دراز نیزه ای نوک تیز که دارای 5-3 رگبرگ مشخص است . میوۀ آن به شکل کپسول و کمی دراز است که در آن 2 دانه قرار دارد. دانه ها کمی دراز ، و لیز است و در طرف داخل دانه دارای شیاری می باشد. این گیاه در ایران در منطقۀ تهران ، کرج ، شمیرانات ودر گیلان در رشت ، لاهیجان ، و در ساحل آستارا و در آذربایجان در تبریز در کنار شهرها و در اطراف اردبیل ، خوی و در خراسان در مناطق مرزی حریرود و در اراک و تفرش ، لرستان ، خرم آباد ، ملایر ، مسجد سلیمان ، شیراز، کرمان ، بلوچستان ، زابل و سیستان دیده می شود در اروپا و همچنین در هند نیز انتشار دارد.

2- Plantago media L. که به فرانسوی Plantain moyen گفته میشود گیاهی است چند ساله بدون ساقه برگها همه از ریشه خارج شده اند و در هر دو سطح پوشیده از کرک، تخم مرغی و دارای 9-5 رگبرگ مشخص هستند. این گیاه در آذربایجان و اطراف رشت می روید.

دو گونۀ فوق از نظر خواص خیلی شبیه بارهنگ رسمی و از نظر شکل بوته نیز با کمی اختلالات مشابه می باشند.

گونۀ دیگری از گیاهان این خانواده که از نظر خواص مشابه بارهنگ است ولی از نظر شکل کمی متفاوت است به نام Plantago coronopus L. میباشد. به فرانسوی Hart,s horn گفته می شود. این گونه در کتب طب سنتی با نام « اوذَینه» آمده است . گیاهی است یکساله و دوساله و در برخی مناطق چند ساله بدون ساقه و کم و بیش پوشیده از کرک. برگها دراز، مثلثی ، با بریدگی که همه از ناحیۀ یقه ریشه بیرون آمده اند این گیاه در ایران در مراتع و چمنزارهای بوشهر، در آبادان ، مسجد سلیمان و بلوچستان دیده می شود [ از فلورا ایرانیکا].

فلورا ایرانیکا معتقد است که دو گونه فرعی از این گیاه یکی به نام علمی Plantgo coronopus Sub coronopus در گرگان، لرستان (پشت کوه)، مهران، بختیاری، قصر شیرین،اهواز، بوشهر، برازجان بلوچستان وجزیرۀ هرمز می روید و دومی به نام علمی Plantgo coronopus Sub commutata (Guss.) Pilger در لرستان ، پشت کوه ، ایلام مهران ، بین دهلران و شوش و در فارس ، بوشهر، دشت ارژن ، کازرون ، لار ، جزیرۀ قشم و حاجی آباد نزدیک طارم انتشار دارد.

4- Plantago crassiflia Forsk که مترادف P.maritima L. می باشد. نام اصلی این گونه سابقاً P.maritima گفته می شد. این گونه به فرانسوی Plantain maritime گفته می شود. و از نظر شکل کم و بیش شبیه سایر گونه هاست. این گیاه بیشتر در سواحل شنزار می روید. در ایران در غرب تهران در مردآباد کرج ، در آذربایجان غربی در ساحل دریاچه در نقاط شور ساحلی، در افشار در کنار آبهای معدنی احمدآباد ، در مرکز در کوه قهرود و در مناطق مرزی حریرود و در شرق دیده می شود.



ترکیب شیمیایی

در گیاه بارهنگ و اکثر سایر گونه های مشابه بارهنگ گلی کوزید اوکوبین یافت می شود [ کوبوتا]. و بعلاوه دارای مادۀ پلانتاژین می باشند[ چونگ کوئو تو نونگ یائوچی ] . در تخم یا دانه های آنها مقدار زیادی مواد گلوتینی و بعلاوه پلانته نولیک اسید ، سوکسی نیک اسید ، آدنین [ کاریونه وکیمورا]، کولین، اوکوبین وجود دارد [ اوگاتا & نیشی اوجی ].

در گزارش تحقیقات دیگری آمده است که در گیاه وجود گلی کوزید اوکوبین تایید شده و در تخمهای آن در حدود 183/0 درصد مادۀ هولوزید پلانتئوز وجود دارد . در برگهای آن تعدادی گلوکوزید ، ساپونین و ترکیبات تلخ یافت می شود [G.I.M.P] .

معمولاً در بازار زیر عنوان بارهنگ مخلوطی از چند گونه و عمدتاً P.major و P.lanceolata و مقداری نیز از سایر گونه های فوق عرضه می شود. از نظر ترکیبات شیمیایی و خواص گونه های فوق کم و بیش شبیه هستند و همۀ آنها از نظر زراعی علف هرز مراتع محسوب می شوند ولی از نظر دارویی دارای خواص مفیدی می باشند. در هند برگهای تازۀ بارهنگ بخصوص گونه P.lanceolataدارای خاصیت ضد باکتری است و روی زخمها و جراحتها ونقاط ملتهب می گذارند ، خیلی مفید است [ G.I.M.P] . این کار را مرسو است که در گیلان ، شمال ایران نیز می کنند و از له شدۀ برگ بارهنگ برای التیام زخم استفاده می کنند. آقای دکتر H.Leclerc نیز در تجربیاتی نشان داده است که اگر برگ تازۀ بارهنگ را چند ساعت در آب جوشیده گذارند و قطعات آن را روی زخمها بیندازند درالتیام زخم تسریع می شود. در هند از برگهای گونۀ P.major نیز به همین ترتیب استفاده می شود و از دانه های بارهنگ به عنوان تونیک و محرک و برای معالجۀ اسهال خونی تجویز می شود ، بعلاوه از برگها و ریشۀ بارهنگ نیز به عنوان تب بر مصرف می شود. در فرانسه مرسوم است از برگها یا ریشۀ بارهنگ 100 – 50 گرم گرفته در یک لیتر آب جوشانده و برای قطع اسهال 3 فنجان در روز می خورند قابض و آرام بخش است .


 



29 آبان 1389برچسب:, :: 2:38 ::  نويسنده : ساوالان

 

شاه پسند وحشي Vervain

نام علمی verbena Officinallis

تركيبات شيميايي خواص داروئي طرز استفاده مضرات




كليات گياه شناسي

شاه پسند وحشي از گياهاني است كه در روم قديم مورد پرستش و تقديس مردم بود و از آن براي تبرك خانه ها و معابه استفاده مي كردند . چون داراي خاصيت ضد خونريزي است گفته مي شود كه آنرا روي زخم هاي مسيح ريختند و خونريزي قطع شد و روي اين اصل در قديم به آن گياه صليب Herb of the Cross مي گفتند .

اين گياه در نواحي جنوب آسيا ، آفريقا و اروپا در حاشيه جاده ها و دشت ها و مزارع مي رويند در ايران در مناطق شمال ايران و اطراف طهران ، فارس ، شيراز و نواحي جنوب مي رويد .

قسمت مورد استفاده اين گياه برگها و سر شاخه هاي سبز آن است در اثر مالش دادن بوي مطبوعي در تمام قسمت هاي اين گياه منتشر مي شود ولي طعم آن گس و تلخ است
تركيبات شيميايي:

شاه پسند وحشي داراي مواد شيميايي مختلفي نظير تانن ،‌موسيلاژ ، ساپونين ، وربي نالين Verbenalin ، بتاكاروتن و ماده اي تلخ مي باشد .
خواص داروئي:

شاه پسند وحشي از نظر طب قديم ايران سرد و خشك است

1) قابض و ضد تشنج است

2)براي از بين بردن آب آوردگي بدن مفيد است و بدين منظور بايد آنرا با ملاس چغندر خورد .

3)براي تقويت قلب مفيد است

4)خون را تميز و تصفيه مي كند

5)عرق آور است

6)مقدار شير را در مادران شيدره زياد مي كند

7)كر م معده را كشته و از بين مي برد

8)خلط آور است

9)براي برطرف كردن سرمخوردگي مفيد است

10)كميود ويتامين C را درمان مي كند

11)براي درمان ناراحتي هاي پوستي مفيد است

12)بيماري زردي را برطرف مي كند

13)براي رفع خونريزي لثه مفيد است

14)سنگ كليه و مثانه را خارج مي سازد

استفاده خارجي

2- براي ورم مخاط دهان و گلو ، جوشانده آنرا غرغره كنيد .

2-كمپرس آنرا روي ضرب ديدگي بگذاريد

3-زخم و بريدگيها را با ضماد آن درمان كنيد

4- براي رفع خستگي پس از كار روزانه از حمام شاه پسند استفاده كنيد بدين منظور مقدار 200 گرم برگهاي گياه را در دوليتر آب ريخته و حرارت دهيد تا بجوش آيد سپس آنرا روي چراغ برداشته و بگذاريد مدت 15 دم بكشد بعد آنرا صاف كرده و در وان حمام بريزيد و براي مدت 20 دقيقه در آن دراز بكشيد تا خستگي عضلات برطرف شود .
طرز استفاده:

دم كرده : يك قاشق چايخوري برگهاي خشك شده اين گياه را در يك فنجان آب جوش ريخته و براي مدت 10 دقيقه دم كنيد سپس صاف كرده و به مقدار يك فنجان سه بار در روز بنوشيد .

جوشانده : مقدار 40-50 گرم برگهاي خشك شده اين گياه را در يك ليتر آب جوش ريخته وب گذاريد بمدت 5 دقيقه بارامي بجوشد سپس آنرا صاف كنيد .

اسانس : قوي تر از تنطورهه مي باشد و از مغازه برخي از داروخانه ها مي توان خريداري كرد مقدار مصرف آن يك تا دوقطره در يك ليوان آب مي باشد .
مضرات :

خوردن زياد اين گياه ضربان قلب را كم مي كند و باعث تحريك روده ها و رحم مي شود بنابراين كسانيكه ناراحتي قلبي دارند و يا خانم هاي حامله بايد در خوردن آن احتياط كنند .



29 آبان 1389برچسب:, :: 2:32 ::  نويسنده : ساوالان

 

هندوانه Watermelon

نام علمی Citrullus vulgaris

تركيبات شيميايي خواص داروئي طرز استفاده مضرات


كليات گياه شناسي

هندوانه گياهي است يكساله ويك پايه ساقه آن خزنده و پيچك درد و برگهاي آن پهن با بريدگيهاي عميق مي باشد . گلهاي آن كوچك و زردرنگ است . ميوه آن رگد يا دراز . پوست آن سبز رنگ و داخل آن قرمز مي باشد . تخمه هندوانه بر حسب انواع مختلف آن ممكن است سياه ، قرمز ، سفيد و يا زرد باشد .
تركيبات شيميايي:

هندوانه داراي اسيد آمينه اي بنام سيترولين و موادي بنام كاروتن و ليكوپن و نوعي قند بنام مانيتول مي باشد

در صد گرم هندوانه مواد زير موجود است

آب 92 گرم

پروتئين 0/5 گرم

مواد چربي 0/2 گرم

نشاسته 6 گرم

كلسيم 0/7 ميلي گرم

فسفر 10 ميلي گرم

آهن 0/5 ميلي گرم

سديم 1 گرم

پتاسيم 100 ميلي گرم

ويتامين آ 600 ميلي گرم

ويتامين ب 1 0/03 ميلي گرم

ويتامين ب 2 0/3 ميلي گرم

ويتامين ب 3 0/2 ميلي گرم

ويتامين ث 8 ميلي گرم

تخم هندوانه داراي حدود 30 درصد روغن است كه از نظر خواص شيميايي مانند روغن بادام مي باشد .
خواص داروئي:

هندوانه از نظر طب قديم ايران سرد و تر است . گرما را برطرف مي كند و بهترين ميوه تابستان است .

1)هندوانه مدر است و به پائين آوردن فشار خون كمك مي كند

2)هندوانه معده را تقويت مي كند

3)پوست سفيد داخل هندوانه براي زخم گلو و دهان بسيار موثر است

4)مغز تخمه هندوانه كرم هاي معده و روده را از بين مي برد

5)هندوانه براي ورم مثانه مفيد است

6)هندوانه بدن را تازه شاداب مي كند

7)هندوانه براي اشخاص گرم مزاج بسيار خوب است

8)آب هندوانه مخلوط با سكنجبين علاج كننده يرقان و دفع كننده سنگ كليه است

9)براي خنك كردن بدن در روزهاي گرم تابستان هندوانه را با شكر بخوريد

10)براي برطرف كردن تب و اخلاط بدن هندوانه را با شير خشت بخوريد

11)براي رفع خارش بدن هندوانه را با تمبر هندي بخوريد

12)هندوانه را بايد هميشه بين دو غذا خورد يعني تقريبا سه ساعت بعد از غذا و يكساعت قبل از غذا . زيرا اگر بلافاصله بعد از غذا خوزده شود در هضم غذا اختلال ايجاد مي كند همچنين نبايد آنرا با ميوه هاي ديگر مخلوط كرد زيرا توليد نفخ شكم مي كند

مضرات :

هندوانه براي اشخاص سرد مزاج و آنهائيكه داراي معده سرد مي باشند مناسب نيست . اينگونه اشخاص اگر مي خواهند هندوانه بخورند بايد آنرا با شكر ، ويا عسل و يا گل قند بخورند .

همچنين هندوانه در اشخاص سرد مزاج باعث درد مفاصل و ضعف جنسي مي شود .



29 آبان 1389برچسب:, :: 2:27 ::  نويسنده : ساوالان

 

انار Pomegranate
 نام علمی Punica

تركيبات شيميايي خواص داروئي طرز استفاده مضرات


كليات گياه شناسي

انار يكي از ميوه هايي است كه از قديم وجود داشته است حتي در كتب مقدس چندين بار نام آن ذكر شده است . هومر شاعر معروف يونان در كتاب خود ( اوديسه ) از آن نام برده است . معروف ايت كه حضرت سليمان باغ بزري پر از درخت هاي انار داشته كه به ان عشق مي ورزيده است .

درخت انار بومي ايران و مناطق مجاور آن است . كلمه انگليسي Pomegranate از زبان يوناني مشتق شده كه به معني ( سيب با هسته هاي زياد ) مي باشد .

انار درخت كوچكي است كه ارتفاع آن تا 6 متر مي رسد و در مناطق نيمه گرمسيري مي رويد . شاخه هاي آن كمي تيغدر و برگهاي آن متقابل ، شفاف و ساده است .

گلهاي انار درشت برنگ قرمز اناري ولي بي بو مي باشد . ميوه آن كروي با اندازه هاي مختلف داراي پوستي قرمز رنگ و يا زرد رنگ مي باشد .



رويهمرفته در حدود بيست نوع مختلف انار در دنيا موجود است .
تركيبات شيميايي:

قسمت هاي مختلف درخت انار مخصوصا پوست ريشه و ساقه انار داراي مقدري در حدود 20 درصد تانن و اسيد پوني كوتانيك Punicotaniv acid مي باشد . پوست درخت انار داراي الكالوئيدي بنام پله تيه رتين Pelletierin است .

در صد گرم دانه انار واد زير موجود است .

انرژي 38 كالري

آب 82 گرم

پروتئين 0/4 گرم

چربي 0/3 گرم

مواد نشاسته اي 10 گرم

كلسيم 4 گرم

سديم 3 ميلي گرم

پتاسيم 260 ميلي گرم

آهن 0/5 ميلي گرم

ويتامين ب 1 0/2 ميلي گرم

ويتامين ب 2 0/03 ميلي گرم

ويتامين ب 3 0/02 ميلي گرم

ويتامين ث 4 ميلي گرم
خواص داروئي:

خواص ميوه انار

از نظر طب قديم ايران ميوه انار سرد ف تر و قابض است . آب انار سرد و تر و پوست انار سرد و خشك و بسيار قابض مي باشد .

پوست ريشه درخت انار از بقيه قسمت هاي اين درخت قابض تر است .

كليه قسمت هاي درخت انار داراي تان مي باشد كه بسيار قابض است . براي مصارف دارويي از گل ، برگ ، پوست درخت ، پوست ريشه و دانه انار استفاده مي شود .

1)انار شيرين ادرار آور است .

2)ملين مزاج است .

3) آب انار شيرين براي بيماريهاي مجاري ادرار مفيد است .

4)ترشح صفرا را زياد مي كند.

5)آب انار اسهال را برطرف مي كند.

6)اگر آّ انار را با عسل مخلوط كرده و هر روز چند قطره در بيني بچكانيد از رشد پوليپ در بيني جلوگيري مي كنيد .

7) خون ساز است .

8)خون را تصفيه مي كند .

10)براي سالمندان بهترين دارو براي تقويت كليه است .

11)آب انار خنك كننده است .

12)رنگ صورت را شاداب مي كند .

13)صدا را باز كرده و گرفتگي صدا را برطرف مي كند .

14)براي وزن اضافه كردن انار بخوريد .

15)آب انار مقوي قلب و معده است .

خواص ديگر قسمت هاي درخت انار

1. جوشانده پوست ريشه درخت انار كرم معده و روده را از بين مي برد .

2. جوشانده پوست درخت انار نيز اثر ضد كرم درد .

3. براي برطرف كردن گلو درد و زخم گلو از جوشانده پوست انار و يا جوشانده برگهاي انار استفاده كنند .

4.خانم هائيكه عادت ماهيانه شان منظم نيست مي توانند از جوشانده برگهاي انار استفاده كنند.

5.برگهاي له شده انار را اگر روي پوست بگذاريد خارش را از بين مي برد .

6.براي برطرف كردن سوختگي پوست ، گلهاي انار را له كرده و با روغن كنجد مخلوط كنيد و اين پماد را روي قسمت سوختگي بماليد .

7. جوشانده پوست درخت و پوست ريشه درخت انار كرم كش است .

8.دم كرده گل انار اسهال مزمن را برطرف مي كند .

9.دم كرده گلهاي انار را بصورت غرغره براي از بين بردن زخمهاي دهان بكار ببريد .

10.براي برطرف كردن دندان درد ، دم كرده ريشه درخت انار را در دهان مضمضه كنيد .

11.انار ترش و شيرين (ميخوش )ادرار را زياد مي كند .

12. براي برطرف كردن بواسير بايد معقد را با جوشانده پوست انار شستشو داد .
طرز استفاده:

به مبحث نسخه پيچي گياهان دارويي براي بيماري مورد نظر مراجعه نماييد
مضرات :

كسانيكه سرد مزاج هستند نبايد در خوردن انار افراط كنند . زيرا معده را سست كرده و ايجاد نفخ مي كند . اينگونه افراد بايد انار را با زنجبيل بخورند . جوشانده پوست درخت و پوست ريشه آن كه براي رفع كرم بكار
مي رود ممكن است ايجاد سرگيجه و استفراغ كند . بهر حال در خوردن جوشانده آن بايد احتياط كرد و اين كار بايد تحت نظر متخصص انجام گيرد .




29 آبان 1389برچسب:, :: 2:21 ::  نويسنده : ساوالان

 

بلوط Oak Bark گز علفي (شيره بلوط)

نام علمی Quercus

تركيبات شيميايي خواص داروئي طرز استفاده مضرات


كليات گياه شناسي

بلوط درخت بومي در مناطق معتدله است و در ايران در جنگهاي كردستان ،‌لرستان و كهكلويه مي رويد . ارتفاع اين درخت در بعضي نواحي تا 50 متر و قطر تنه آن به 3 متر نيز مي رسد . برگهاي درخت بلوط پنجه اي و مانند انگشتان دست مي باشد . ميوه درخت بلوط كه به نام بلوط معروف است مانند فندق بوده و در پياله اي جاي مي گيرد .
تركيبات شيميايي:

پوست و برگ درخت بلوط داراي تانن ، قند ، اسيد گاليك ، اسيد ماليك ، كوئرسين Quercine ، موسيلاژ ، پكتين ،‌رزين و روغن است .
خواص داروئي:

بلوط از نظر طب قديم ايران گرم و خشك است .

خواص ميوه بلوط

ميوه بلوط از قديم الايام مورد مصرف بوده و از آن به عنوان غذا استفاده مي كرده اند . حتي اگر آنرا خشك و در كرده و با در گندم مخلوط مي كنند و از آن نان تهيه مي نمايند .

مي توان بلوط را بوداده و سپس آنرا در كرده و از آن چائي تهيه كرد . مقدر مصرف آن يك قاشق چايخوري در يك ليوان آب جوش مي باشد . اين دم كرده را مي توان براي مورد زير بكار برد .

1- بواسير را برطرف مي كند .

2-اسهال ساده و اسهال خوني را رفع مي كند .

3-درد معده و گاز معده را برطرف مي كند .

4-براي رفع كم خوني موثر است .

5-نرمي استخوان را درمان مي كند .

6- براي تقويت عمومي بدن موثر است .

7-براي معالجه اسهال اطفال ،‌در بلوط را با كاكائو مخلوط كرده و دم كرده آنرا به اطفال مي دهند .

خواص درخت بلوط

براي استفاده از پوست درخت بلوط يم توان آنرا در كرده و با عسل مخلوط كنيد و يا اينكه يك قاشق در آنرا در يك ليوان آبجوش ريخته و به مدت 10 دقيقه دم كنيد .

1- خونريزيها را متوقف مي سازد .

2-درمان كننده بواسير خوني است .

3-خاصيت ضد عفوني درد .

4-ادرار را زياد مي كند .

5-ترشحات زنانه را از بين مي برد .



مصارف خارجي پوست درخت بلوط

براي استفاده خارجي از جوشانده پوست درخت استفاده مي شود . بدين منظور بايد 15 گرم پوست درخت را در يك ليتر آب جوش ريخته و بگذاريد به آرامي بجوشد تا حجم آن به دو سوم تقليل يابد .

از اين جوشانده مي توان بعنوان كمپرس استفاده كرد و يا آنرا در وان حمام ريخته ودر آن ساتراحت نمود .

1)خون مدرگي را درمان مي كند .

2)اگزما را از بين مي برد.

3)براي درمان بيماريهاي پوستي در وان حمام كه در آن جوشانده پوست درخت بلوط را ريخته ايد به مدت يكربع ساعت استراحت كنيد .

4)اگر واريس دريد اين قسمتها را با جوشانده پوست بلوط كمپرس كنيد .



گز علفي

در اثر نيش زدن حشره اي مخصوص به برگ و يا شاخه هاي درخت بلوط ماده اي به بيرون تراوش مي كند كه در اثر مجاورت با هوا سفت شده و به صورت دانه هايي به قطر 2 سانتيمتر بر روي ساقه و يا برگ ظاهر مي شود . براي استفاده از گز شاخه هاي درخت را تكان مي دهند تا دانه هاي گز به زمين بريزد . البته اين دانه ها مخلوط با برگ و پوسته درخت است كه بايد تميز شود .

گز علفي از نظر طب قديم ايران گرم و خشك است . براي استفاده طبي از گز علفي مي توان آنرا با عسل مخلوط كرد و يا جوشانده آنرا تهيه نمود .( 50 گرم در يك ليتر آب جوش )



خواص گز علفي

1)قابض است .

2 ) خونريزيها را متوقف مي سازد .

3)مقوي معده است .

4)تقويت كننده دستگاه تنفسي است .

5)سينه را نرم و صدا را صاف مي كند .

6)سرفه ها را برطرف مي كند .

7)تنگي نفس را درمان مي كند.

8)براي معالجه بواسير گز علفي را با عسل مخلوط كرده و بر روي بواسير بگذاريد .
طرز استفاده:

به مبحث نسخه پيچي گياهان دارويي براي بيماري مورد نظر مراجعه نماييد
مضرات :

مضرات خاصي براي آن بيان نشده است .



29 آبان 1389برچسب:, :: 2:15 ::  نويسنده : ساوالان

 

نام علمی Pistaca

تركيبات شيميايي خواص داروئي طرز استفاده مضرات


كليات گياه شناسي

پسته درخت دوپايه اي است كه ارتفاع آن به حدود پنج متر مي رسد و بحالت خودرو در ايران و افغانستان
مي رويد .

برگهاي درخت پسته متناوب و مركب از 2 يا 3 برگچه نوك تيز با يك برگچه انتهايي است وبرنگ سبز روشن مي باشد . گلهاي آن خوشه اي است گل نر آن فاقد گلبرگ است .
تركيبات شيميايي:

پسته داراي مواد غذايي فراواني است و بنابراين براي تقويت بيماران و اشخاص ضعيف مناسب است .

در صد گرم مغز پسته مواد زير موجود است :

آب 5/2 گرم

پروتئين 20 گرم

مواد چرب 54 گرم

مواد نشاسته اي 15 گرم

كلسيم 130 ميلي گرم

فسفر 500 ميلي گرم

آهن 7/5 ميلي گرم

پتاسيم 950 ميلي گرم

ويتامين آ 230 واحد

ويتامين ب 1 0/7 ميلي گرم

ويتامين ب 3 1/5 ميلي گرم
خواص داروئي:

خواص مغز پسته

مغز پسته از نظر طب قديم ايران گرم و خشك است .

1)مغز پسته بعلت داشتن آهن خون ساز است و آنهائيكه مبتلا به كم خوني هستند بايد حتما روزانه مقداير پسته بخورند .

2)خوردن پسته نيروي جنسي را تقويت مي كند .

3)مغز و ذهن را تقويت مي كند .

4)براي آرامش قلب و آرام كردن اعصاب مفيد است .

5)براي باز كردن مجاري كبد مصرف پسته توصيه مي شود .

6)پسته معده را تقويت مي كند .

7)براي تسكين سرفه مفيد است .

8)اسهال معمولي و اسهال خوني را درمان مي كند .

9)جوشانده پوست درخت پسته براي برطرف كردن خارش اعضاي تناسلي زنان مفيد است .

10)جوشانده پوست و برگ درخت پسته براي رفع درد و خارش مقعد مفيد است

خواص پوست سبز پسته

پوست سبز پسته تازه از نظر طب قديم ايران سرد وخشك است و داراي خواص زي مي باشد :

1-براي رنگرزي بكار مي رود.

2-بهترين دارو راي رفع بوي يد دهان است .

3-جويدن آن باعث التيام زخم هاي داخل دهان مي شود.

4-براي استحكام لثه آنرا روي لثه بماليد و يا بجويد .

5-دم كرده پوست سبز پسته حالت دل بهم خوردگي و استفراغ را از بين مي برد.

6-دم كرده آن براي رفع اسهال مفيد است .

7-براي رفع سكسكه پوست سبز پسته را دم كنيد و يك فنجان از آنرا بنوشيد .

خواص پوست سفيد پسته

پوست سفيد پسته براي بواسير و بيرون زدن مقعد مفيد است . براي درمان اين بيماري بايد پوست سفيد پسته را در آب بجوشانيد و آنرا داخل لگني بريزيد و شخصي را كه اين بيماري را درد براي چند دقيقه در آن بنشيند . باعث تسكين درد و تخفيف بيماري مي شود .
طرز استفاده:

به مبحث نسخه پيچي گياهان دارويي براي بيماري مورد نظر مراجعه نماييد
مضرات :

مغز پسته چربي زيادي درد و بنابراين براي معده مناسب نيست و كسانيكه معده ضعيف دارند بايد آنرا با زردآلو بخورند .

ضمنا مغز پسته گرم و خشك است خوردن زياد آن باعث گرمي بدن و كهير و دانه هاي قرمز رنگ در پوست مي شود .براي رفع گرمي و خشكي بايد سركه ، انار ترش و يا برگه زردآلوي ترش مصرف نمود .




28 آبان 1389برچسب:, :: 23:6 ::  نويسنده : ساوالان

 



اين گياه نه تنها گل زيبايي است بلكه خواص درماني متعددي نيز دارد. اين گياه گل اشك نيز ناميده مي شود و اين به خاطر اين است كه مقداري شبنم در بين اين گلها جمع مي شود و بعد از گل به پائين مي چكد.

عمر اين گياه بسيار كوتاه است. از اوايل ارديبهشت ماه گل دهي اين گياه شروع مي شود و در فصل بارش تمام مي شود.

خواص دارويي اين گياه اصولاً در پياز اين گياه است. پياز اين گياه داروي مؤثري براي دردهاي رماتيسمي و دردهاي مفصلي و پاك كننده دستگاه كبدي است. البته اين گياه جزء داروهاي سمي است و مصرف آن بايد زير نظر پزشك باشد.

 



28 آبان 1389برچسب:, :: 23:2 ::  نويسنده : ساوالان

 

گياه زنبق وحشي

اين گياه علاوه بر گونه وحشي اش كه در كوهستانها مي رويد بصورت پرورشي در خانه ها و گلخانه ها نيز پرورش مي يابد.

موارد استفاده اين گياه بدين صورت است كه پياز گياه را از خاك خارج كرده و مي كوبند و درون پارچه اي قرار مي دهند و بر روي مفاصلي كه رماتيسم دارند مي بندند.

مناطق رويش اين گياه در ارتفاعات ۱٥٠٠ متر مي باشد. از آنجائيكه پياز اين گياه دائمي است، فصل رويش آن از اواخر فروردين ماه تا اواخر ارديبهشت ماه مي باشد.



درباره وبلاگ


به وبلاگ من خوش آمدید
آخرین مطالب
پيوندها
نويسندگان


ورود اعضا:

نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

خبرنامه وب سایت:





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 5
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 10
بازدید ماه : 47
بازدید کل : 213014
تعداد مطالب : 38
تعداد نظرات : 5
تعداد آنلاین : 1